جشنواره تئاتر امسال برای من با نمایش "زمین و چرخ" شروع شد. کار عروسکی زهرا صبری. و چه انتخاب خوبی!
نمایش کلاً بر مبنای داستانهای مثنوی مولوی بود. داستانهای پیر چنگی، طوطی و بازرگان، طاووسی که پرهایش را میکند و از همه مهمتر... موسی و شبان.
سالن کارگاه نمایش خیلی کوچک بود طوری که تقریباً همه وسط صحنه بودند. عروسکها خیلی زیبا طراحی و ساخته شده بود و عروسکگردانی هم خیلی خوب بود. کارهای ابتکاری خانم صبری با پارچه هم خیلی جالب بود. جایی که شبان همراه با گوسفندانش دشت را طی میکرد و یا آنجا که مادر موسی فرزندش را به نیل میسپرد و یا آنجا که پیر چنگی چنگ میزد و رقاصان میرقصیدند.
باز هم میگویم آفرین! این بار برای موسیقی این اثر که بسیار تاثیر گذار بود و جدای از این تئاتر هم شنیدنی بود. از سازهای متنوعی به همراه آواز استفاده شده بود و ریتمها بسیار عالی بود.
و آفرین به روحیه زنی به نام زهرا خیالی صبری. که تئاترش چنین لطافتی داشت که از لطافت درونی خودش خبر میداد، آنگاه که با ما تماشاچیها همکلام شد که: ((لازم نیست موبایلها رو خاموش کنید. فقط سایلنت باشه کافیه چون ممکنه کسی کار واجب داشته باشه!))
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر