آفریقائی ها نمی توانند غمگین آواز بخوانند. تمام نغمه ها و ترانه های آفریقائی سراسر شادی و نشاط است. اگر هم بعضی مواقع آهنگ ها کمی غمگین می شود اشکالی ندارد. این برای اینکه از یک غم دیرینه یاد کنیم و سپس برای مدتی فراموشش کنیم و دوباره شاد باشیم. لباس هایی با رنگ های جیغ بپوشیم. کلاه سبز و دامن بنفش با جورابهای سرخابی. در حالیکه این رنگ ها با رنگ صورتمان چه ترکیب زیباتئی خلق می کند. عیب ندارد... بگذار سفید ها به ما بخندند. بگذار حقوق ما رو تباه کنند. بگذار ما رو برده بدونند...
ما شادیم
ما خندانیم
ترانه هایمان سرشار از لذت و خوشبختی است
اگر هم گاهی غمگینیم برای اینست که دوباره هر چه زود تر به شادی برگردیم.
***
کاساریا ایورا از جمله خوانندگان آفریقائی است که می شناسم. زمانی که داشتم آمازون را برای یافتن موزیک های ناب زیر و رو می کردم آلبوم کافه آتلانتیکو را پیدا کردم. حالا کافی بود که اونو با کازا دانلود کنم. یک هفته بیشتر طول نکشید.
آهنگ های آلبوم کافه آتلانتیکو با صدای زن چاق افریقائی، کاساریا ایورا از آن دسته آهنگ هایی هستند که به داشتنشان افتخار می کنم و وقتی به کسی خیلی علاقه مند باشم آنها را برایش کادو می برم.
آین آهنگ ها سراسر شادی و لذت و خوش گذرانی اند.
آفریقائی ها برای این خلق شده اند تا فقط از زندگی لذت ببرند و از دنیا عقب بمانند.
***
با هم یکی از آهنگ های شاد و زیبای آلبوم کافه آتلانتیکو را با صدای کاساریا، این زن چاق و دوست داشتنی بشنویم:
Nho antone escaderode
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر