کافه دوست داشتنی خیابان جمهوری، که فضایی بود آرام و دلچسب، مخصوصاً چهارشنبه هایش با منوی موسیقی، چند روز پیش سوخت و از بین رفت.
فضای کافه آرامش بخش ِ من بود و از کسالت و بدی و خمودگی تهران به آنجا فرار میکردم،
با آن طراحی داخلی روستیک و زیبا، و آن آدمهایی که به گرمی خوش آمد میگفتند و تو مینشستی و احیاناً چای مینوشیدی، موسیقی گوش میدادی، روزنامه میخواندی و لذت میبردی ... و خب... حالا دیگر نیست.
حریق گستردهای دامان سینما جمهوری را گرفت و به تبع آن کافه آنتراکت که در طبقه دوم واقع شده بود را هم با خود سوزاند. کافه دوست داشتنی من سوخت و حالا به این فکر می کنم که دیگر کجای این شهر میتواند مامن آرامشی باشد که تمام شلوغی و همهمه هفته ام را به امید یک ساعت آرامش آنجا بگذرانم...
یادش به خیر
عکسها از Tehran Avenue و خبرگذاری مهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر